Жаре (кој инаку многу го почитувам и ми е еден од омилените блогери кои редовно ги читам) ме подбра за постот во кој сум цинична околу борбата за права. Реагира преку пост со наслов Насилтвото е показател за нееднаквост.
Решив мојот одговор да го постирам и тука.
„....да образложам зошто бев цинична и саркастична во наведениот пост за правата на жените.Убаво кажуваш ти - има семејно насилство, има силувања и предрасуди за способностите на жените. Но ај да ги погледнеме и од друга страна тие појави. -Насилство.Статистиките од МВР кои ги приложуваш се факти, но не говорат за немање на права туку за КРШЕЊЕ НА ТИЕ ПРАВА. Тие статистики се показател за % на психички неоформени луѓе кои во недостаток(и неспособност за) на рационални резони се служат со насилни методи. Биолошки мажот е креиран како физички посилен од жената. Но тоа не му дава за право таа физичка надмоќ да ја демонстрира со насилство врз послабите. Тоа право самите си го земаат луѓето кои имаат насилнички код во себе и е насочено не само кон жената туку кон сите во својата околина. Насилниците се насилници во скоро сите ситуации каде доаѓа до израз нивната интелектуална немоќ. Физичката насилност укажува на психичка слабост. Тоа што оваа појава е најчесто насочена кон жените не значи дека тие немаат права како сите, туку постојат злосторници кои ги кршат истите. Следуваат и законски санкции за прекршителите. Исто како и за сите кои ги прекршуваат сите човекови права. Човекови, не женски права.Не велам дека некој не може да ме нападне физички. Може. И ќе ме повреди тоа многу. И физички и психички. Но, нема да сметам дека со тоа ми се повредени правата како жена, дека сум полово дискриминирана или обесправена. Ќе сметам дека врз мене е извршен криминален акт. И ќе дејствувам следствено на тоа-ќе ги третирам насилниците како криминалци и истите ќе ги почувствуваат сите правни механизми кои следуваат за таквата повреда на правата на човекот. На човекот, не само на жената. Оти, која е разликата ако физички ме нападне жена, а не маж?! Дали и тогаш сум дискриминирана?!-Предрасудите.Е, кон ова ми беше насочен сарказмот во постот. Потребно е рушење на предрасудите дека жените мораат да бараат права, дека ако не ги бараат - ќе ги немаат. Правата не се определени со полот, туку тоа се човекови права за сите, без оглед на пол, вера или сексуална припадност. Сакајќи да ги рушат бариерите од предрасуди, жените во повеќето случаи се користат со екстремни, дури искарикирани начини. Бараат права дури и таму кај што не им се скратени и со тоа самите се ставаат во подредена позиција. Тоа е она што мене ме иритира. Наместо да се делува како рамноправен во секој поглед и на секој обид за дискриминирање да се реагира како на криминално дејство насочено против човековите права - тие упорно пропагираат полова застапеност, полова припадност. Па фештите околу прославата на 8ми март, па демонстрирањето на машки манири.....признај дека има простор за сарказам и цинизам тука. -Силување.Е, ова е сосем друга приказна. Го видов постот на Лепа наша и навистина отсликува една реална ситуација за влијанието на ПРЕДРАСУДИТЕ во секојдневието. Многу добар пример е тоа. За мене силувачите се сосем друга категорија на луѓе. Нив ги ставам заедно со педофилите и манијакалните убијци. Најлош тип на криминалци. Тоа се изопачени, психички пореметени луѓе кои својата фрустрираност поради немоќ, неспособност и лично незадоволство од самите себа - ја проектираат преку сексуално злоставување и манијакално изживување врз физички послабите од себе. Злосторници.Знам дека ти се залагаш против смртната казна, но не дај боже, некоја ваква изопачена креатура да ја повреди ќерка ми - мене воопшто нема да ми биде важно дали има или нема смртна казна. Би ја спровела веднаш. Па, ти после пиши дека тоа не е во ред ;) ...“
п.с. објавено на http://oksimoron.blog.com.mk на 22 Мај, 2006 - 11:48
Коментари:
(Аrwena 22 Мај, 2006 - 11:56 | логирај се за да пишуваш коментари)
Туку, на темава.... го видов твојот пост и навистина темава е обемна и може да се гледа од повеќе аспекти. Мене ми е цел жените да се однесуваат рамноправно во реалност, а не само да манифестираат желба за рамноправност преку квазиборби.
(oksimoron 22 Мај, 2006 - 12:12 | логирај се за да пишуваш коментари)
(oksimoron 22 Мај, 2006 - 12:23 | логирај се за да пишуваш коментари)
(ki4ma 23 Мај, 2006 - 13:36 | логирај се за да пишуваш коментари)
Баш поради човековите права, посебно основното право-право на живот, сите прекршители на тоа право се лишуваат самите себе си од понатамошно повикување на тоа право за себе. Неможе да убиеш некого, сосем свесно и намерно, притоа громозорно да се изживуваш над жртвата и потоа да се повикуваш на своето право на живот! Таквата постапка е нечовечна и не дозволува повикување на човекови права. Не е доволно само да бидеш човечко суштество за да можеш да се наречеш ЧОВЕК.
Екстремно е секое повикување за смртна казна, меѓутоа баш поради екстремната толеранција и бескрајното повикување на човековите права, деновиве сме сведоци на најава за формирање на партија на педофили во Холандија. Не знам дали си родител, ама за мене правото на детето како човечко битие во развој е многу позначајно од „правото“ на некои возрасни личности да го злоупотребуваат тоа.
Еднаш, (пак беше кај Жаре)прочитав нешто за толеранцијата :
„...апсолутна толеранција може да доведе до толеранција на идеи кои промовираат нетолеранција, што понатаму може да ја уништи толеранцијата.“ - Моника Маковеј, Министерка за правда на Романија
Прочитај го и тој пост (http://jasnesumjas.blogspot.com/2006/03/blog-post_114308172664347340.html) за парадоксот на толеранцијата, па после да говориме за оправдување на смртната казна или не во екстремни случаи на нарушување на човековите права од некои кои се нарекуваат луѓе.
(oksimoron 3 Јуни, 2006 - 17:49 | логирај се за да пишуваш коментари)
No comments:
Post a Comment