Пратеничката професија не е лесна. Посебно ако си пратеник во опозиција. Исцрпува секојдневното ставање сопки на своите колеги од позицијата. Напорно е и постојано да се смислуваат разни интриги за дефокусирање на јавноста. Па уште и променливата вредност на амандманските акции на берзата на законите. Посебно кога во нив си ги вложил последните надежи за закочување на демократските процеси. И ги губиш одеднаш. Силни стресови се тоа.Некои личности попуштаат под целиот тој притисок, па почнуваат да халуцинираат.
Ете, еден од пратениците на опозицијата почна да замислува дека е некој друг. Во целата своја скромност си одбра нов идентитет за себе. Веројатно, копнежот да стане премиер еден ден беше толку силен што го фрли во делириум. Почна да халуцинира дека навистина тој е премиерот лично. Халуцинацијата му се виде толку реална што почна да пишува писма од негово име. Му пиша на Буш, На Бароси, на Али, на Љубиша, на Тито.... а најави дека ќе им пише и на други. Се распишал, везе ли везе. Мераци. И милно се потпишува „Твој Никола“. Е, мој Јани... Кризата на идентитетот е сериозно психичко пореметување. Се јавува во пресвртни моменти кога доминираат проблеми со кои личноста не е во можност да излезе на крај. Затоа, за да се прикре својата слабост и за да се надминат потешкотиите од сопствените неуспеси, се прибегнува кон барање на друг идентитет кој би ги имал особините кои недостасуваат. Луѓето кои страдаат од ова психичко нарушување не се во состојба јасно да резонираат и ја перцептираат околината од измислена гледна точка, правејќи нереални опсервации. Се прашувам дали законот за пратеници предвидува вакви ситуации и дали има некој член, некаква ставка која гарантира обезбедување на стручна помош за пратениците кои психички попуштаат поради својата стресна професија. Ако нема, предлагам под итно да се направат измени во тој закон. Со врвен приоритет. Какви закони за јавни обвинители, какви судски реформи! Ова е ургентна сосотојба. Треба да се знае на што да се даде приоритет. Собранието на РМ во својот персонал мора да вброи и психијатри кои би се грижеле за менталното здравје на луѓето кои работат таму. Не се проблем платите на нововработените стручни лица, ианака сите таму се платени од парите на даночните обврзници, т.е. сите нас, граѓаните. Барем толку им должиме на кутрите пратеници. Очигледно, некои од нив се распаметија опаметувајќи не. |
п.с. објавено на http://oksimoron.blog.com.mk на 27 Август, 2007 - 20:41
Коментари:
би имале премногу работа таму
(виолетова 27 Август, 2007 - 20:58 | логирај се за да пишуваш коментари)
тоа му е последна ШАНСА на некои луѓе да се вратат у нормала изглеа
(oksimoron 28 Август, 2007 - 10:20 | логирај се за да пишуваш коментари)
(frustrislava 28 Август, 2007 - 10:26 | логирај се за да пишуваш коментари)
изместено местово троа, ама таман
Ненад,
се‘ може подобро и повеќе. Сал, да не се трошиме за џабе, де
А за политичките елити... елитизмот е нејасно дефиниран у сферата на политиката. И тоа не е случајно
(oksimoron 29 Август, 2007 - 17:49 | логирај се за да пишуваш коментари)
читам стрипови (Алан Форд и не ми е баш најомилен, но сум го читала и него ). Ама, не е фер за самите стрип јунаци да бидат споредувани со лицата кои ги споменуваш. Треба креирање на нов стрип, сал за нив својствен
(oksimoron 30 Август, 2007 - 21:17 | логирај се за да пишуваш коментари)
No comments:
Post a Comment