Изборната програма на една партија е право уметничко дело. Во зависност од стилот се добива формата.
-Хуманизмот и ренесансата у програмата даваат масивни, цврсти и складни форми. Најчесто кружни. Значи, вртење у круг. Ренесансата носи препород, т.е. преродба. Не се битни чекорите, има место за сите ;)
-Готскиот стил нуди невидени височини. Остри агли, издолжени линии. Програма со тенка содржина, а висока цел. Одат нагоре, не надоле. Или беше обратно?! Веројатно им се свртило у глава од висината. Далеку се од тлото, од базата, па губат осет. Гледаат сал ѕвезди пред очи. А велат - кој високо лета.... :)
-Импресионистите тепаат на емоциите. Шетаат низ земјава црпејќи инспирација за популистички ветувања од реалната беда на народот. Па поттикнуваат емотивни реакции со прости математики и одземање дипломатски пасоши. Индивидуалци кои работат ЗА СЕБЕ.
-Барокот нуди асиметрија, противење на востановенит ред, практиката да се гласа „или-или“. Нуди реформи, нуди движење и поинаков распоред на државните елементи. Знае да го оддели светлото од темното. Нијансира за да се долови впечатокот на реалноста. Јасно и сликовите. Но, најчесто, ваквите програми остануваат во сенката која ја употребуваат за подобар израз. Денес скромноста не се разбира дури и кога е нацртана јасно.
-И Грчкиот стил е присутен. Тој нуди контрасти. Знаете, коа една целина се дели на два дела, па едниот е темен, другиот светол. Ама, од разбирливи причини (заради соседска нетрпеливост, де) најчесто овој стил е прикриен. Може сал да се насети. Но, и ако го насетиш- го негираат. Грчка работа.Овај, стил.
Секоја програма има и презентација на својата вредност. Исто така стилизирана. Најчесто експресионистички се претставуваат состојбите на паника, внатрешна нелагода и изобличени резони, предизвикани од другите програми и партии, за да надреалистички, оптимистички се понуди решение за состојбите. Футуристички се движат во нашето видно поле, се судруваат едни со други, користат оптички илузии. Некои завлегуваат и во постмодернизам со неразбирливи форми, необични материи, изобилство од бои и апсурдна поврзаност на сето тоа. Типуваат на збунка. Колку понеразбирливи се, мислат дека повеќе ги сфаќаш.
И после, ќе рече некој дека културно-уметничкиот живот во Македонија бил запоставен. Ма, појма нема. Шо се разбира он од уметничка политика....
п.с. објавено на http://oksimoron.blog.com.mk на 27 Јуни, 2006 - 18:35
Коментари:
Мило ми е што ти се допаѓа перформансов
(oksimoron 27 Јуни, 2006 - 23:10 | логирај се за да пишуваш коментари)
Падају звезде!!!! (една песничка,де)
Читни неколку поста подоле - јасно си кажав за кого ќе гласам, а тоа не е ни готика ни ренесанса туку барок
Инаку, за лепењето плакати...ај, не заебавај...сакаш да ме упуцаат таму? [-X
п.с. стилот на изразување ја отсликува личноста на тој што пишува. Излегува дека жолтите ѕвезди не се баш сјајни. Сал жолти се.
(oksimoron 27 Јуни, 2006 - 23:39 | логирај се за да пишуваш коментари)
Неам коментар. Аплаудирам !!!
(iacovibus 28 Јуни, 2006 - 13:43 | логирај се за да пишуваш коментари)
(Аrwena 29 Јуни, 2006 - 00:09 | логирај се за да пишуваш коментари)
Инаку, уметноста ја гледам насекаде околу себе - па еве се обидувам да ја „видам“ и во политиката
(oksimoron 29 Јуни, 2006 - 14:11 | логирај се за да пишуваш коментари)
Не се ограничувај на плавото, има цел спектар од бои Бар ти, ко уметник треба да имаш сенс за сите бои и нијанси
(oksimoron 2 Јули, 2006 - 15:00 | логирај се за да пишуваш коментари)
(oksimoron 2 Јули, 2006 - 15:03 | логирај се за да пишуваш коментари)
Како и секогаш.
(OGI SINKO 4 Јули, 2006 - 00:44 | логирај се за да пишуваш коментари)
No comments:
Post a Comment