Блокирани ни се патиштата. Низ цела држава. Блокиран ни е главниот град. Одамна блокиран визен режим. Блокирани сметки. Блокирани инвестиции. Блокиран судски систем. Ма, блокиран целокупен систем на државата. Одамна ние се движиме по споредни патишта. Не затоа што немаме зацртана цел, туку затоа што истата ни е блокирана од нашиот менталитет. Не ни се криви затоа тутунарите, земјоделците ниту луѓето со ниски примања кои се плашат од поскапувања на ионака скапиот стандард. Криви ни се двојните аршини при одредувањето на животниот стандард. Државата бара европски коефициенти при одредувањето на наплатата, а се повикува на транзиционите ограничувања при исплатата. Народот е ставен во ситуација постојано да биде должен, а никако и од никаде да нема за земање. Го тепаат и не му даваат да заплаче притоа. Ќе му забранат со закон. Не ни треба нас закон за ограничување на правото за протест. Ни требаат закони за ограничување на ограничените закони. Закони против законите. Ни треба блокирање на сиромаштијата. Блокирање на корупцијата. Блокирање на бирократската ноншалантност. Блокирање на ниските откупни цени. Блокирање на минималните плати. Ни треба блокирање на блокираноста.
Објавено на http://oksimoron.blog.com.mk на
3 Февруари, 2006 - 08:06
Коментари:
Ни треба закон за блокирање на алчноста за почеток. Па ќе се исфилтрира составот на носителите на јавни функции. Ама тоа ми е само пуста машта. Кој ти дава такво нешто бе будала? - си викам. Ќе си го блокирам мозокот засега од мислење. Не ми е првпат да бидам пусто гоедо. (-BORANIJA- 3 Февруари, 2006 - 08:41 | логирај се за да пишуваш коментари)
No comments:
Post a Comment