Го закачувам на ѕидот така неисушен и го прскам со капки разнобојни фрази. Оставам да потечат и се измешаат меѓусебе во шарен дијалог.
- Еј! Види , детски цртеж! – коментираш.Да. Едно дете сака нешто да каже. Нешто што како возрасен не умее.
п.с. објавено на http://oksimoron.blog.com.mk на 22 Февруари, 2006 - 18:22
Коментари:
Communication breakdown и акварел кој треба да ја пренесе пораката со исконски, примитивни методи на комуникација, како краток спој меѓу два чипа кои се вон синхронизација.
Последниот ред ме здрви. Браво...
(GoodBytes 23 Февруари, 2006 - 00:18 | логирај се за да пишуваш коментари)
Понекогаш, колку повеќе се обидува да објасни човек - толку понеразбирлив станува. И тогаш, бара нова форма за изразување која би била барем малку поразбирлива.
(oksimoron 24 Февруари, 2006 - 16:46 | логирај се за да пишуваш коментари)
Првите 3 страни од „Малиот принц“ го определуваат односот на читателот кон самото дело - дали ќе се одбере да се види наизглед очигледната шапка, или ќе се задлабочи помеѓу редовите и ќе се успее така сконцентрирано да се види слонот во стомакот на змијата.
Денес поголем дел од луѓето ја одбираат првата опција - полесно им е!
(oksimoron 25 Февруари, 2006 - 19:37 | логирај се за да пишуваш коментари)
No comments:
Post a Comment